شقایق

همراهی خدا با انسان مثل نفس کشیدن است: آرام، همیشگی، نزدیک!

بایگانیِ سپتامبر 22, 2008

فخر بشر

علی را دست حق، فخر بشر کرد

برای شمس دین او را قمر کرد

رسولان را چو رحمت می‌فرستاد

و با او نعمتش را بیشتر کرد

خدایش رحمهٌ للناس فرمود

برای ریشه دشمن تبر کرد

گمانم از ازل خالق، ملک را

ز انوار وجودش باخبر کرد

خداوندی که او را آفریده است

به شکر وی، دوتا شاید کمر کرد

بهشت از نام او پرشور گشته

جهنم را ز خشمش پرشرر کرد

هرآنکس کو علی را خوب نشناخت

چه از دنیا و عقبایش ثمر کرد

قسم بر کعبه او حاجت روا شد

دمی که تیغ کین «شق‌القمر» کرد

شقایق سینه‌اش را داغ سوزاند

از این ویرانه چون مولا سفر کرد

 

2/آبان/1384

20/رمضان/1426

پاویون بیمارستان شهید مصطفی خمینی